Greek
Afrikaans
Albanian
Arabic
Belarusian
Bulgarian
Catalan
Chinese (Simplified)
Croatian
Czech
English
French
German
Hungarian
Italian
Japanese
Macedonian
Polish
Portuguese
Romanian
Russian
Spanish
Swedish
Turkish
Ukrainian
Yiddish
Αξιοθέατα Θεσσαλονίκης (16)
Από το 1996 το Regency Casino Thessaloniki, ένα από τα μεγαλύτερα και πολυτελέστερα καζίνο της Ευρώπης, προσφέρει ανεπανάληπτες εμπειρίες διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Σε απόσταση αναπνοής από το Διεθνές Αεροδρόμιο «Μακεδονία», σε μικρή απόσταση από το κέντρο της Θεσσαλονίκης, αλλά και με τακτικά δρομολόγια από και προς όμορους νομούς, το Regency Casino Thessaloniki σας καλεί να ζήσετε ατελείωτο παιχνίδι σε ένα πολυτελές περιβάλλον υψηλής αισθητικής.
To Regency Casino Thessaloniki αποτελεί μία πρωτόγνωρη εμπειρία διασκέδασης. Στους χώρους του μπορείτε να απολαύσετε τα καλύτερα και πιο σύγχρονα παιχνίδια, να συμμετέχετε στις κληρώσεις μεγάλων χρηματικών επάθλων και πλούσιων δώρων, να γευτείτε την υψηλής ποιότητας εστίαση και να ψυχαγωγηθείτε με τα σημαντικότερα μουσικά θεάματα και θεατρικές παραστάσεις.
Σχεδιάστηκε από τον Κωνσταντίνο Κρόκο και άνοιξε τις πύλες του για το κοινό το 1994. Αποτελεί βραβευμένο δείγμα βιομηχανικής και μουσειακής αρχιτεκτονικής. Στο μουσείο υπάρχουν γλυπτά, τοιχογραφίες, ψηφιδωτά, εικόνες, έργα μεταλλοτεχνίας, νομίσματα, έργα ζωγραφικής τοίχων, υαλικά, κεραμικά και επιγραφές από τα βυζαντινά χρόνια και περιλαμβάνει μόνιμες εκθέσεις, αίθουσες για προσωρινές θεματικές εκθέσεις, εργαστήρια συντήρησης και χώρους αποθήκευσης
Χτίστηκε το 1962 και ανήκει στο κίνημα του μοντερνισμού. Παρουσιάζει ευρήματα ανασκαφών από όλη την Μακεδονία, συμπεριλαμβανομένων και των βασιλικών τάφων της Βεργίνας. Μαρμάρινα αγάλματα, βωμοί, χρυσά στέμματα και κοσμήματα των αριστοκρατικών οικογενειών της αρχαίας Μακεδονίας παρουσιάζονται στις αίθουσες του μουσείου.
Το μουσείο ιδρύθηκε για να τιμήσει την πλούσια και δημιουργική Σεφαρδίτικη κληρονομιά που δημιουργήθηκε σταδιακά από τον 15ο αιώνα. Στεγάζεται σε ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα εβραϊκά κτίρια, που επιβίωσε της φωτιάς του 1917 και παλιότερα φιλοξενούσε την τράπεζα της Αθήνας. Περιέχει εκθέματα στις μόνιμες συλλογές του, φωτογραφικές εκθέσεις και την έκθεση του Simon Marks «Θεσσαλονίκη, Σεφαρδίτικη Μητρόπολη». Το Μουσείο περιλαμβάνει επίσης και κέντρο έρευνας και τεκμηρίωσης στις εγκαταστάσεις του.
Η κατασκευή του συγκροτήματος ξεκίνησε το 400 μ.Χ και περιελάμβανε το Παλάτι του Γαλέριου, αίθουσες δημόσιας διοίκησης μέχρι και ναούς. Το συγκρότημα κάλυπτε μια έκταση 150.000 τετραγωνικών μέτρων και τα ερείπια που διασώζονται είναι ενδεικτικά του μεγαλείου και της πολυτέλειας του παλατιού.
Το Φρούριο του Επταπυργίου, γνωστό και με την οθωμανική ονομασία Γεντί Κουλέ (Yedi Kule), βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο των τειχών της Θεσσαλονίκης, εντός της Ακρόπολης. Αποτελείται από δύο ενότητες: το βυζαντινό φρούριο, το οποίο συνθέτουν δέκα πύργοι με τα μεταξύ τους μεσοπύργια διαστήματα και τον περίδρομο, καθώς και τα νεότερα κτίσματα των φυλακών, που έχουν κτιστεί εντός κι εκτός του φρουρίου.
Οι πύργοι της βόρεια πλευράς αποτελούν τμήματα του παλαιοχριστιανικού τείχους της Ακρόπολης, ενώ αυτοί της νότιας προστέθηκαν πιθανότατα κατά τους μεσοβυζαντινούς χρόνους, σχηματίζοντας τον κλειστό πυρήνα του φρουρίου. Κατά τη δεκαετία του 1890, το φρούριο μετατράπηκε σε φυλακή και αποτέλεσε για καιρό τις κύριες εγκαταστάσεις σωφρονισμού της πόλης, όπου κρατούνταν φυλακισμένοι ανεξαρτήτως φύλου ή εγκλήματος. Νέα κτίρια χτίστηκαν κατά μήκος των δύο πλευρών των τειχών, ώστε να βελτιωθεί η λειτουργικότητα του νέου σωφρονιστικού κέντρου.
Η εσωτερική αυλή ήταν χωρισμένη από φράχτες σε πέντε ξεχωριστές μονάδες και στο κέντρο τους στεγάστηκε το κεντρικό παρατηρητήριο. Η φυλακή διέθετε εκκλησάκι και άλλα παραρτήματα, ενώ το παράρτημα που βρισκόταν στον βόρειο-ανατολικό πύργο καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Στα εξωτερικά κτίρια, στη νότια πλευρά του κάστρου, στεγαζόταν η διοίκηση, η φυλακή των γυναικών, και προς τα δυτικά, τα κελιά απομόνωσης.Το κέντρο αυτό είχε αποκτήσει κακή φήμη κατά τη διάρκεια του καθεστώτος Μεταξά, της Κατοχής, και στη μεταπολεμική περίοδο από τον Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο μέχρι και τη Χούντα (καθεστώς των Συνταγματαρχών)
Διάσημο γλυπτό του γλύπτη Ζογγολόπουλου, ανεγέρθηκαν με αφορμή την «Θεσσαλονίκη, Πολιτιστική Πρωτεύουσα 1997». Κατασκευάστηκαν από ανοξείδωτο χάλυβα και μεταφέρθηκαν στην παρούσα θέση τους μετά την ανάπλαση της παραλίας, το 2013. Αποτελεί αγαπημένο σημείο ντόπιων και τουριστών, ιδίως τις απογευματινές ώρες.
Συγκρότημα κτιρίων της Οθωμανικής εποχής, περιελάμβανε τζαμί, πτωχοκομείο (ιμαρέτ) και θρησκευτικό σχολείο (μαντρασά). Μόνο το ιμαρέτ και τζαμί διασώζεται στις μέρες μας και χρησιμοποιείται ως εκθεσιακός χώρος από τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Το συγκρότημα χτίστηκε το 1484 από τον Βεζίρη Ισάκ Πασά.
Τα κάστρα της Θεσσαλονίκης είναι ονομαστά και έχουν μακρόχρονη ιστορία. Χτισμένα τους Ρωμαϊκούς χρόνους, δέχθηκαν τροποποιήσεις και επεκτάσεις κατά την Βυζαντινή Περίοδο. Προστάτευαν όλη την πόλη, με πύργους και πύλες σε όλες τις πλευρές τους.
Ο πύργος πυροβολικού στην Βόρεια πλευρά των τειχών σώζεται ακέραιος και κατά την Τουρκική κατοχή ονομαζόταν Πύργος της Αλυσίδας, πιθανώς από την διακοσμητική ταινία που διατρέχει τον πύργο. Ο Λευκός Πύργος ήταν ακόμα ένας βασικός πύργος για την άμυνα της πόλης.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ υπήρξε ο ηγέτης του Εθνικιστικού Κόμματος της Τουρκίας, ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας. Το σπίτι όπου γεννήθηκε χρονολογείται από το 1870 και παραχωρήθηκε από το ελληνικό κράτος στο τουρκικό τo 1935. Μετατράπηκε σε μουσείο για τον μεγάλο άντρα της Τουρκίας και το 1981 βάφτηκε ροζ, που ήταν και το αρχικό του χρώμα. Το Μουσείο περιέχει κάποια προσωπικά αντικείμενα, φωτογραφίες και ένα κέρινο ομοίωμα του Κεμάλ.
Περισσότερα...
Χτίστηκε το 313 μ.Χ, αρχικά ως ένα μικρό παρεκκλήσι, πάνω στα ερείπια ρωμαϊκών λουτρών. Δυο αιώνες αργότερα επανακατασκευάστηκε από τον επίσκοπο Λεόντιο και επεκτάθηκε σημαντικά. Στην μεγάλη πυρκαγιά του 1917 η εκκλησία κάηκε ολοσχερώς και ξαναχτίστηκε από την αρχή.
Είναι ο πιο σημαντικός ναός της πόλης και είναι αφιερωμένος στον Πολιούχο άγιο της πόλης. Κάτω από την εκκλησία, στο σημείο του ιερού, υπάρχουν κατακόμβες που αποτέλεσαν καταφύγιο των Χριστιανών κατά τους ρωμαϊκούς διωγμούς και το σημείο όπου μαρτύρησε ο Άγιος Δημήτριος.
Κατασκευάστηκε τον 7ο αιώνα μ.Χ στην θέση παλαιότερης εκκλησίας που καταστράφηκε τον 6ο μ.Χ. Χτίστηκε ως υπενθύμιση της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης και κατά την Οθωμανική κατοχή μετατράπηκε σε τζαμί. Η βάση του μιναρέ διατηρείται ακόμα στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας. Καταστράφηκε από φωτιά το 1890 αλλά και το 1917 και επιδιορθώθηκε .
Βρίσκεται πολύ χαμηλότερα από το επίπεδο του δρόμου, καθώς η μεγάλη φωτιά τους 1917 κατέστερεψε ολοσχερώς το κέντρο της πόλης και οι νέες κατασκευές δημιουργήθηκαν επάνω στα ερείπια, με αποτέλεσμα την ανύψωση του δρόμου. Στο εσωτερικό της εκκλησίας διατηρούνται σκαλιστές εικόνες από τον 8ο, 9ο και 11ο αιώνα
<
Διοικητικό και εμπορικό κέντρο της Ρωμαϊκής Θεσσαλονίκης. Η Αγορά οργανώνεται γύρω από ορθογώνια πλατεία και διώροφες στοές περιβάλλουν την πλατεία στεγάζοντας μαγαζιά. Η Αγορά ανακαλύφθηκε κατά τις ανασκαφές για την θεμελίωση του Δικαστικού Μεγάρου και ο αρμόδιος έφορος έδωσε μάχη με την γραφειοκρατία για να μπορέσει να σταματήσει την διαδικασία και να διασώσει τον αρχαιολογικό χώρο.
Η Ροτόντα χτίστηκε το 306 μ.Χ και είναι μέρος του αυτοκρατορικού συγκροτήματος του Γαλερίου. Εικάζεται ότι προοριζόταν για Μαυσωλείο του αυτοκράτορα Γαλέριου ή για Πάνθεον. Το κυκλικό κτίριο με θόλο έχει διάμετρο 24 μέτρα και το όνομα του μνημείου προέρχεται από το κυκλικό της σχήμα.Ο Μέγας Θεοδόσιος την μετέτρεψε σε εκκλησία και για πολλά χρόνια ήταν ο μητροπολιτικός ναός της Θεσσαλονίκης γνωστός και ως Άγιος Γεώργιος.
Το 1591 κατά την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας η εκκλησία μετατράπηκε σε τζαμί, και προστέθηκε ένας μιναρές που είναι μοναδικός στη Θεσσαλονίκη και σώζεται μέχρι σήμερα. Την Ροτόντα κοσμούν αξιοσημείωτα ψηφιδωτά. Σήμερα λειτουργεί σαν μουσείο και δεν πραγματοποιούνται λειτουργίες στην εκκλησία (εκτός από κάποιες ιδιαίτερα σημαντικές ημερομηνίες).