Θριαμβική, αναμνηστική αψίδα που κατασκευάστηκε προς τιμήν του Αυτοκράτορα Γαλέριου το 305μ.Χ. Ήταν τοποθετημένη κάθετα στην αρχαία Εγνατία, που διέσχιζε την πόλη αποτελώντας μέρος του συγκροτήματος των Ρωμαϊκών Ανάκτορων του Γαλερίου και από κάτω της διασταυρώνονταν οι δύο μεγάλες οδικές αρτηρίες.

Στους πεσσούς της αψίδας απεικονίζονται σκηνές από την μεγάλη νίκη του Γαλέριου απέναντι στον Ναρσή. Η Αψίδα, που από τους ντόποιους ονομάζεται Καμάρα, συντηρήθηκε και στερεώθηκε αρκετές φορές μέσα στην ιστορία της, με πιο πρόσφατη αυτή του 2001.

Χτίστηκε το 1536 από τον αρχιτέκτονα Μιμάρ Σινάν. Έχει 6 ορόφους, 34 μέτρα ύψος και 70 μέτρα περίμετρο. Τον 18ο αιώνα ονομαζόταν φρούριο της Καλαμαριάς επειδή βρισκόταν στην πύλη που οδηγούσε στην Καλαμαριά. Αργότερα μετονομάστηκε σε Πύργο του Αίματος εξαιτίας των εκτελέσεων των Γενίτσαρων που πραγματοποιούνταν στον Πύργο δια αποκεφαλισμού. Το 1878 ο Σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ, θέλοντας να δείξει ένα πιο προοδευτικό πρόσωπο στις Μεγάλες Δυνάμεις ασπρίζει τον Πύργο.

Οι Έλληνες αιχμάλωτοι του πολέμου του 1897 κρατούνται στον Πύργο μέχρι και τον Οκτώβριο του 1912 οπότε η Θεσσαλονίκη απελευθερώνεται. Ο Πύργος στην συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως πύργος ασυρμάτου και ως Κέντρο Διαβιβάσεων στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέχρι και το 1983 αποτελούσε την βασική αεράμυνα της πόλης. Μετά από ριζική συντήρηση το 1983, παραδόθηκε σε χρήση ως εκθεσιακός χώρος και μουσείο.