Χτίστηκε το 313 μ.Χ, αρχικά ως ένα μικρό παρεκκλήσι, πάνω στα ερείπια ρωμαϊκών λουτρών. Δυο αιώνες αργότερα επανακατασκευάστηκε από τον επίσκοπο Λεόντιο και επεκτάθηκε σημαντικά. Στην μεγάλη πυρκαγιά του 1917 η εκκλησία κάηκε ολοσχερώς και ξαναχτίστηκε από την αρχή.

Είναι ο πιο σημαντικός ναός της πόλης και είναι αφιερωμένος στον Πολιούχο άγιο της πόλης. Κάτω από την εκκλησία, στο σημείο του ιερού, υπάρχουν κατακόμβες που αποτέλεσαν καταφύγιο των Χριστιανών κατά τους ρωμαϊκούς διωγμούς και το σημείο όπου μαρτύρησε ο Άγιος Δημήτριος.

Κατασκευάστηκε τον 7ο αιώνα μ.Χ στην θέση παλαιότερης εκκλησίας που καταστράφηκε τον 6ο μ.Χ. Χτίστηκε ως υπενθύμιση της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης και κατά την Οθωμανική κατοχή μετατράπηκε σε τζαμί. Η βάση του μιναρέ διατηρείται ακόμα στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας. Καταστράφηκε από φωτιά το 1890 αλλά και το 1917 και επιδιορθώθηκε .

Βρίσκεται πολύ χαμηλότερα από το επίπεδο του δρόμου, καθώς η μεγάλη φωτιά τους 1917 κατέστερεψε ολοσχερώς το κέντρο της πόλης και οι νέες κατασκευές δημιουργήθηκαν επάνω στα ερείπια, με αποτέλεσμα την ανύψωση του δρόμου. Στο εσωτερικό της εκκλησίας διατηρούνται σκαλιστές εικόνες από τον 8ο, 9ο και 11ο αιώνα

<

Διοικητικό και εμπορικό κέντρο της Ρωμαϊκής Θεσσαλονίκης. Η Αγορά οργανώνεται γύρω από ορθογώνια πλατεία και διώροφες στοές περιβάλλουν την πλατεία στεγάζοντας μαγαζιά. Η Αγορά ανακαλύφθηκε κατά τις ανασκαφές για την θεμελίωση του Δικαστικού Μεγάρου και ο αρμόδιος έφορος έδωσε μάχη με την γραφειοκρατία για να μπορέσει να σταματήσει την διαδικασία και να διασώσει τον αρχαιολογικό χώρο.

Η Ροτόντα χτίστηκε το 306 μ.Χ και είναι μέρος του αυτοκρατορικού συγκροτήματος του Γαλερίου. Εικάζεται ότι προοριζόταν για Μαυσωλείο του αυτοκράτορα Γαλέριου ή για Πάνθεον. Το κυκλικό κτίριο με θόλο έχει διάμετρο 24 μέτρα και το όνομα του μνημείου προέρχεται από το κυκλικό της σχήμα.Ο Μέγας Θεοδόσιος την μετέτρεψε σε εκκλησία και για πολλά χρόνια ήταν ο μητροπολιτικός ναός της Θεσσαλονίκης γνωστός και ως Άγιος Γεώργιος.

Το 1591 κατά την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας η εκκλησία μετατράπηκε σε τζαμί, και προστέθηκε ένας μιναρές που είναι μοναδικός στη Θεσσαλονίκη και σώζεται μέχρι σήμερα. Την Ροτόντα κοσμούν αξιοσημείωτα ψηφιδωτά. Σήμερα λειτουργεί σαν μουσείο και δεν πραγματοποιούνται λειτουργίες στην εκκλησία (εκτός από κάποιες ιδιαίτερα σημαντικές ημερομηνίες).

Θριαμβική, αναμνηστική αψίδα που κατασκευάστηκε προς τιμήν του Αυτοκράτορα Γαλέριου το 305μ.Χ. Ήταν τοποθετημένη κάθετα στην αρχαία Εγνατία, που διέσχιζε την πόλη αποτελώντας μέρος του συγκροτήματος των Ρωμαϊκών Ανάκτορων του Γαλερίου και από κάτω της διασταυρώνονταν οι δύο μεγάλες οδικές αρτηρίες.

Στους πεσσούς της αψίδας απεικονίζονται σκηνές από την μεγάλη νίκη του Γαλέριου απέναντι στον Ναρσή. Η Αψίδα, που από τους ντόποιους ονομάζεται Καμάρα, συντηρήθηκε και στερεώθηκε αρκετές φορές μέσα στην ιστορία της, με πιο πρόσφατη αυτή του 2001.

Χτίστηκε το 1536 από τον αρχιτέκτονα Μιμάρ Σινάν. Έχει 6 ορόφους, 34 μέτρα ύψος και 70 μέτρα περίμετρο. Τον 18ο αιώνα ονομαζόταν φρούριο της Καλαμαριάς επειδή βρισκόταν στην πύλη που οδηγούσε στην Καλαμαριά. Αργότερα μετονομάστηκε σε Πύργο του Αίματος εξαιτίας των εκτελέσεων των Γενίτσαρων που πραγματοποιούνταν στον Πύργο δια αποκεφαλισμού. Το 1878 ο Σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ, θέλοντας να δείξει ένα πιο προοδευτικό πρόσωπο στις Μεγάλες Δυνάμεις ασπρίζει τον Πύργο.

Οι Έλληνες αιχμάλωτοι του πολέμου του 1897 κρατούνται στον Πύργο μέχρι και τον Οκτώβριο του 1912 οπότε η Θεσσαλονίκη απελευθερώνεται. Ο Πύργος στην συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως πύργος ασυρμάτου και ως Κέντρο Διαβιβάσεων στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέχρι και το 1983 αποτελούσε την βασική αεράμυνα της πόλης. Μετά από ριζική συντήρηση το 1983, παραδόθηκε σε χρήση ως εκθεσιακός χώρος και μουσείο.